Οι διατροφικές συνήθειες της αλεπούς και του πετροκούναβου μελετήθηκαν στην περιοχή της Στερεάς Ελλάδας κατά την περίοδο 2003 – 2005. Το περιεχόμενο των στομαχιών από 219 αλεπούδες και 106 πετροκούναβα χαρακτηρίστηκε βάση της προέλευσής του, σε έξι διακριτές κατηγορίες (θηλαστικά, πουλιά, φυτά, αρθρόποδα, ερπετά- αμφίβια και άλλα). Τα δείγματα συλλέχθηκαν από διάφορες περιοχές όπου ασκείται και δεν ασκείται η θήρα και κατηγοριοποιήθηκαν βάση εποχής και τύπου οικοτόπου (θάμνοι, αγροί, δρυοδάση). Τα υπό μελέτη σαρκοφάγα τρέφονται με πουλιά και ερπετά – αμφίβια σε μικρές ποσότητες, σε ένα ποσοστό μικρότερο του 11% της διατροφής τους ανεξαρτήτως εποχής. Τα τεχνικά αντικείμενα ήταν πιο κοινά στα δείγματα από την αλεπού από ό,τι στο πετροκούναβο. Η στατιστική ανάλυση που εφαρμόστηκε έδειξε ότι η μεταβλητή της “εποχής” ήταν ο καλύτερος παράγοντας πρόβλεψης της “διατροφικής ομάδας”, ενώ οι διατροφικές συνήθειες δεν ήταν στατιστικά σημαντικές όσον αφορά το “έτος”, τον “οικότοπο” και την “άσκηση θήρας”.
Πληθυσμιακή πυκνότητα και πληθυσμιακές τάσεις της Πετροπέρδικας (Alectoris graeca graeca) στην κεντρική Ελλάδα
Η πετροπέρδικα είναι ένα εμβληματικό είδος της ελληνικής πτηνοπανίδας και ένα από τα πιο σημαντικά θηρεύσιμα είδη της χώρας. Στην παρούσα μελέτη, η οποία συνδύασε μακροπρόθεσμες επιτόπιες (in—situ) καταμετρήσεις με τη χρήση της εξ’ αποστάσεως δειγματοληψίας με γραμμικές διαδρομές στην Κεντρική Ελλάδα (line transect distance sampling), απέδειξε ότι ο πληθυσμός του είδους στην Ελλάδα είναι […]