Οι διατροφικές συνήθειες της αλεπούς και του πετροκούναβου μελετήθηκαν στην περιοχή της Στερεάς Ελλάδας κατά την περίοδο 2003 – 2005. Το περιεχόμενο των στομαχιών από 219 αλεπούδες και 106 πετροκούναβα χαρακτηρίστηκε βάση της προέλευσής του, σε έξι διακριτές κατηγορίες (θηλαστικά, πουλιά, φυτά, αρθρόποδα, ερπετά- αμφίβια και άλλα). Τα δείγματα συλλέχθηκαν από διάφορες περιοχές όπου ασκείται και δεν ασκείται η θήρα και κατηγοριοποιήθηκαν βάση εποχής και τύπου οικοτόπου (θάμνοι, αγροί, δρυοδάση). Τα υπό μελέτη σαρκοφάγα τρέφονται με πουλιά και ερπετά – αμφίβια σε μικρές ποσότητες, σε ένα ποσοστό μικρότερο του 11% της διατροφής τους ανεξαρτήτως εποχής. Τα τεχνικά αντικείμενα ήταν πιο κοινά στα δείγματα από την αλεπού από ό,τι στο πετροκούναβο. Η στατιστική ανάλυση που εφαρμόστηκε έδειξε ότι η μεταβλητή της “εποχής” ήταν ο καλύτερος παράγοντας πρόβλεψης της “διατροφικής ομάδας”, ενώ οι διατροφικές συνήθειες δεν ήταν στατιστικά σημαντικές όσον αφορά το “έτος”, τον “οικότοπο” και την “άσκηση θήρας”.
Γράφει: Ευάγγελος Χατζηνίκος
Πληθυσμιακή πυκνότητα και πληθυσμιακές τάσεις για την πετροπέρδικα στην κεντρική Ελλάδα
Η πετροπέρδικα είναι ένα εμβληματικό είδος της ελληνικής πτηνοπανίδας και ένα από τα πιο σημαντικά θηρεύσιμα είδη της χώρας. Η παρούσα μελέτη απέδειξε ότι ο πληθυσμός του είδους στην Ελλάδα είναι από τους υψηλότερους στο σύνολο της γεωγραφικής κατανομής του στην Ευρώπη.