Στον Ελλαδικό χώρο απαντώνται δύο είδη πέρδικας του γένους Alectoris (A. graeca και A. chukar). Η A. graeca ή ορεινή πέρδικα αποτελεί βασικό και δημοφιλές θήραμα για χιλιάδες κυνηγούς σε όλη τη χώρα, αλλά τα τελευταία χρόνια έχει σημειωθεί σημαντική συρρίκνωση των πληθυσμών της. Η A. chukar ή νησιώτικη πέρδικα εκτρέφεται σε ευρεία κλίμακα και απελευθερώνεται μέσα στα όρια της φυσικής εξάπλωσής της, ενώ παλιότερα απελευθερωνόταν και εκτός αυτών. Οι φυσικοί πληθυσμοί και αυτού του είδους έχουν μειωθεί σημαντικά σε πολλά νησιά του Αιγαίου. Στην παρούσα ερευνητική δραστηριότητα εκτιμήθηκε η γενετική δομή και ο βαθμός γενετικής ποικιλότητας των πληθυσμών των δύο ειδών με μοριακές μεθοδολογίες (μέθοδος PCR- RFLPs σε δύο περιοχές του μιτοχονδριακού γονιδιώματος, καθώς επίσης με τη χρήση αρκετών μικροδορυφορικών δεικτών του πυρηνικού DNA). Συλλέχθηκαν 342 δείγματα από 39 περιοχές της ηπειρωτικής και νησιωτικής Ελλάδας, τη Βαλκανική, την Ισπανία και την Κύπρο και ένα εκτροφείο. Από τα άτομα αυτά, με τη μέθοδο της PCR ενισχύθηκε η περιοχή του κυτοχρώματος b και του βρόχου εκτόπισης του μιτοχονδριακού DNA και ακολούθησε πέψη με ενδονουκλεάσες περιορισμού, ενώ σε αυτόματο μηχάνημα γενοτύπησης προσδιορίστηκε η γενετική σύσταση των ατόμων σε 11 πολυμορφικούς μικροδορυφορικούς δείκτες. Εκτιμήθηκε η ενδοειδική και διαειδική ποικιλότητα και η γενετική απόσταση ανάμεσα στα δύο είδη. Οι τιμές ποικιλομορφίας μέσα στα δύο είδη ήταν παρόμοιες με μελέτες σε άλλες περιοχές εξάπλωσης τους. Επιτεύχθηκε η διάκριση και ταυτοποίηση των δύο ειδών με κατάλληλα ένζυμα περιορισμού και με μικροδορυφορικούς τόπους. Επιπλέον, κατέστη δυνατή η διάκριση των δύο ειδών από άλλα είδη και υποείδη του γένους Alectoris. Τα αποτελέσματα της ανάλυσης του μιτοχονδριακού γονιδιώματος βρίσκονται σε συμφωνία με αυτά της ανάλυσης του πυρηνικού γονιδιώματος. Προσδιορίστηκε η κατανομή των δύο ειδών και η ύπαρξη υβριδίων στον ελλαδικό χώρο. Τουλάχιστον στη νησιωτική πέρδικα φαίνεται να υπάρχουν διακριτοί υποπληθυσμοί. Σε αρκετές περιπτώσεις διαπιστώθηκε η ύπαρξη της νησιώτικης πέρδικας σε περιοχές εξάπλωσης της ορεινής και το αντίθετο σε ελάχιστες περιπτώσεις. Μεταξύ των δειγμάτων εντοπίστηκαν 34 άτομα (11,93%) που έφεραν χαρακτηριστικά αλληλόμορφα και από τα δύο είδη και τα οποία ενδεχομένως αποτελούν υβρίδια μεταξύ των δύο ειδών. Τα δεδομένα επέτρεψαν τη διατύπωση αναλυτικού μοντέλου διαχείρισης των φυσικών πληθυσμών της ορεινής και νησιώτικης πέρδικας.
(συνέχεια ανάγνωσης genetiki_taytopoiisi_ellinikis_perdikas)
